11/02/2015 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΑΤΡΙΔΗΣ
-Αν ήταν η μέχρι τώρα ζωή σου μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή η σκηνή;
Η στιγμή που το αρκουδάκι κοιτάζει στα μάτια την τίγρη στην “Αρκούδα” του Jean-Jacques Anneau – και το πέρασμα μέσα από το ποτάμι στο Stalker του Tarkovsky, ίσως και σε συνδυασμό.
-Γιατί αποδημούν τα πουλιά;
Γιατί κυνηγούν τον ήλιο.
-Αν σου έλεγαν πως αύριο θα γίνεις άγαλμα, σε ποιο σημείο θα σταματούσες για να κοιτάζεις τον κόσμο;
Σε ένα βαγόνι τραίνου.
-Πως γίνεται από την χαραμάδα να περνάει τόσο φως;
Μια χαραμάδα αρκεί για μια κλωστή φως, το υπόλοιπο είναι η φαντασία μας που το πολλαπλασιάζει σε κύματα, η ανάγκη μας να ανοίξουμε την πόρτα και να χαθούμε μέσα στην κίτρινη παλίρροια.
-Ποια είναι η μονάδα μέτρησης της ευτυχίας;
Τα ανθρώπινα χέρια που μας αγγίζουν και τα μάτια που λάμπουν γύρω μας ανά ημέρα.
-Ξημέρωμα ή δειλινό;
Ξημέρωμα- εξουδετερώνει και το ημέρωμα και το σκοτάδι, σε αρπάζει από τα μάλλια και σε ξαναβουτάει σε κάτι που δεν έχει τελειώσει.
-Πως γίνεται η γλώσσα μας να δένεται με γόρδιο δεσμό;
Είναι η αντανακλαστική άμυνα του σώματος για να μην εκπυρσοκροτήσει το μυαλό μας, να μην εκτοξεύσουμε όλες μας τις σκέψεις κι αδειάσουμε – ή για να μην διαλύσουν τους άλλους; Είναι ο κόμπος της σιωπής για να μας θυμίσει ότι δεν χωράνε όλα σε λόγια.
-Γιατί νηστεύουμε ακόμα και τον έρωτα;
Ποιος ζωντανός νηστεύει τον έρωτα;
-Ποιο θα είναι το επόμενο μέσο φυλάκισης μας;
Η ψευδαίσθηση της συνεννόησης, το κομμένο δάχτυλο που δεν θα προλαβαίνει να κάνει like.
-Μπορούμε να χορέψουμε «πάνω στο φτερό του καρχαρία;»
Τάνγκο σφιχταγκαλιασμένοι πετώντας μαζί του.
http://updot.gr/2015/02/11/i-ano-teleia-ginetai-erotimatiko-natalie-katsou/
